Stigma on an Undaunted Sun

Mga panghupaw sa akong pakyas na kagahapon,
Nahimong mga pangandoy nga daw bitoon,
Pirmi ko makita sa kalangitan,
Pero bisan kanus-a dili gyud nako mahawiran.


Gitinguha pag kab-ot,
Nagpatuga tuga bisan ug wala koy labot.
Sagdi lag wala ko nimo giimbitar,
Basta ang importante makadungog ka sa akong tukar.


Daghan niingon ayaw palabi ug pamotbot,
Pero ako dili magpaboot,
Aha raba na kung ikaw akong makab-ot,
Gamay ra na nga risko para sa gugma mong maanindot.


Andam kong gakson kasakit ug kauwaw,
Basta ikaw lang maminaw.
Mukanta bisag yabag,
Ang kasing kasing kong ogag.


Gapanikad, gitinood hangtod maabot.
Hapit na masulbad and utok kung gubot.
Nagkadool, nibati ko ug kahago,
Pero unsaon taman dili ko gyud matago.
Akong gugma sa imo akong i-hangyo.


Sobra kainit sa bitoon pero wala koy labot,
Bisan pa akong lawas masunog, mapagod.
Wala ko gyud damha,
Nga kung kanus-a nakab-ot taka,
Wala nay nahabilin sa akoa.


Akong lawas hurot na,
Kasing kasing kung basa karun nauga.
Way nahabilin nga duga,
Bisan unsaon ug puga.


Ug diay ako usa ra ka stigma,
Usa rako ka pugnit na mantsa sa maputli mong bistida.
Kay bisan kanus-a,
Dili mahimong mag uban and pungkol ug ang gitara.