Tuesday, August 13, 2019

Orphan


Ang buhay ko ay parang isang tula,
Tulad ng isang nauupos na kandila.
Pakikipaglaban ng apoy na pilit pinapatay ng luha,
At ng ang aking dukhang puso na isang ulila.

at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)

Paalam sa Haligi

Isang pamamaalam sa aking naturingan, Isang modelo na pilit kong tinutularan. Mula pagkabata hangang mag-kamulat, Ikaw ang sa tingin ko'...

  • Spoken Poem: Katwiran
    Katwiran, isang salitang tangi kong panlaban, Sa bawat pagkakataong ako'y nahihirapan. Lagi akong may katwiran, Pero kahit meron n...
  • Spoken poem: Ang huling Bira
    Binilang ko ang tala at buwan araw-araw gabi gabi, Ngunit di ko parin mahagilap at maisip kung pano ako sayo tatabi. Masyadong mataas an...