Tadhana

Tadhana -isang salitang pinaniniwalaan ng mga bata,
Na ani moy inaantay ang pagbaba ng mga Anghel sa Lupa.

Minsan mapagbiro, Minsan tama,
Hindi aakalain ako'y maniniwala.

Ako ay isang taong Existensyal,
Di ako naniniwala sa majika at paranormal.
Ngunit kahit anong pilit, di ko mawari,
Lagi tayong pinagtatagpo, Anong nagyayari?

Di ko na maipaliwanag gamit ang syensya,
Kakaiba nagugulo ang aking konsensya.

At di ko rin alam kung ako talaga'y siniswerte o minamalas,
Ang alam ko lang gusto ko ulit tumakbo sa ganitong oras,
Sana ganito rin bukas.

Incognito

Mga salitang ginawa,
Limitado man sa alpabeto ng ating wika,
Alam mo namang ito para sayo ko nilikha.

Ang though the words may not be enough,
To express what I feel beneath the one I'm showing,
Please do not forget, you know yourself it's not a bluff.

At kung akala mo akoy duwag,
Mas pinili ko man lumayo kaysa ipaglaban,
Ako naman ay may mabigat na dahilan,
At yun ay ayaw kong pitasin ang bulak-lak mong kagandahan.

You once asked If I have a collection,
I have none, I only collect beautiful memories,
And your smile is one.

Naka save na yan sa memorya ko,
Pati mga grumpy faces mo.
Yung mga cute na galaw at kilos,
Napapangiti ako tuwing naaalala ko.

Today I had the worst day of my shift,
You know that time when all you can say on your mind is SHIT!,
But then I just suddenly remembered your face,
You know the face you make when your eyebrows meet?,
Today is worst but there's no regret.

Inaantok nako hanggang dito nalang muna,
At syempre dating gawi bukas di parin ako papahalata,
Wala naman pangalan mo dito diba?,
Mananatili akong tahimik mong tagahanga.

I'm not google chrome,
I don't look like a half assed colored wheel with only 4 colors,
But I can still go incognito,
And if ever we meet please smile sweet,
In my memory I will record it.

I hate how honest I can become when drunk,
The more I hate I easily get drunk.

Andito na ko, San ka na?

Itong tula mo sakin matagal na,
Ito yung panahon ako'y sugatan at baliw pa.
Ngayon ko lang ulit binasa,
Paumanhin, Patawad, Minsan talaga ako'y tanga.

Sa panahon kasing iyon ako'y dipa buo,
At masyadong mataas ang respeto ko sayo.
Ang ikaw o kahit sinuman gamitin at gawin panakip butas,
Wala sa listahan ko.

Nakakatuwa ngayon ko lang naiintindihan,
Napatanong tuloy ako sa nakaraan.
Bat ba kasi ang tanga ko minsan,
Masyadong honest, yan tuloy lumisan.

Isang karangalan sakin ang sulatan,
Sa panahong digital para tayong mga makabagong Rizal.
Ngayon ako'y magaling na,
Sayang at ika'y wala.

Ikaw pa naman ang dahilan,
Ang umpisa ng pagsusulat ko ng tula.
Nagkita tayo Kung di lang sa maling oras,
Naging tama sana ang ating bukas.

At kahit ganun paman,
Pangako kong isang daang tula,
Di ko na ma-aalay para sayo,
Isusulat ko nalang ang buhay ko.

Hindi ikaw si Stella,
Hindi ako si Fidel,
At wala tayong eksena sa palabas,
Ngunit isang daang tula isusulat ko ng pabulas.

#PoemNumber41
- jestarosa.blogspot.com

Hug

Her eye lashes are like waves in the ocean,
One look and you know her eyes has a meaning.
If loving means smiling,
Then I just can't stop myself laughing.

Kundiman

Sa bawat tibok ng puso binibilang ko ang mga tala,
At kung sakaling uulan, didilim at matatakpan,
Hihingi ako ng tulong sa buwan,
Bigyan ng kahit konting liwanag,
Ang kung anuman itong sayo ko lang naramdaman.

Malamok na pag-ibig

Ang pag ibig ay parang lamok,
Pinapatay kung lumalapit,
Di mo na nga nakikita,
Ngunit naririnig mo pa rin ang himig.