Ang Babae sa Pantry

Di ko na mabilang ilang araw ang lumipas,
Mula nung una kitang makita sa aking landas.
Paharang harang na parang di alam kung san pupunta,
Nagbago lahat nong nakita ang iyong mga mata.

Napakaganda, parang painting ni Mona Lisa,
Kumiskislap na parang isang malaking tala.
Ako'y nanlamig, Di ko maigalaw ng tama,
Itong katawan kong araw araw ko sanang sinasanay.

Araw-araw akong nag abang,
Pabalik-balik sa lugar kung saan kita unang nakita.
At sa bawat pagdating ko sa lugar na yon ay may kaba,
"Andito kaya siya?"

Minsan ay nanjan, Kadalasan ika'y wala,
Pero okay lang sakin basta may chance na makita,
Kulay rosas mong mukha, maninipis mong labi,
At ang natatangi mong ngiti.

Yung mga ngiti na,
Parang maiinit na halik dumadampi saking pisngi.
Hindi man magiging tayo,
Atleast nakalapit ako sayo.

Hindi ko alam kung ako ang iyong tinitingnan,
O baka nakatingin ka lang sa bandang likuran,
Baka ma kasama ka lang,
Na siya mong tinititigan.

Bahala na kahit ganun,
Basta nakita ko ang yong mukha.
Ganun ka pala kaganda pag tumatawa,
Nakakahalina, parang pinagbabawal na droga.

At sa susunod ulit na pagkikita,
Sana bukas andito ka, o kung pwede please mamaya na.
Isang regalo ng may kapal na kung makilala ka,
Pano pa kaya kung mayakap pa kita.

Ulan sa Hapon

Heto nanaman ang ulan,
Ang plano kung pag-takbo nauwi sa kwentohan.
Buti nalang di nag inuman,
Mga kabarkada ko -nagsipag awitan.

At sa bawat kas kas ko sa aking gitara,
Sanay marinig mo ang bawat kanta,
Ng puso kong sayo ay tulala.

Wag na wag kang mag-alala,
O di kayay mabalisa,
Sa pagkat ang balikat ko'y sanay na,
Binuhat ko na ang mundo, ikaw pa kaya?.

Wag matakot at manalig,
Sayo lang ang aking pag-ibig.
At kung sakaling ika'y malasing sa gitna ng gabi,
Ako na mismo ang maghahatid sayo pauwi.

Masigurado ko lang na ikaw ay ligtas,
Walang kahit sino man sayo ang mangangahas.
Pagkat ako ang iyong knight in shining armor,
Di ako kumikinang ngunit ang kabayo ko ay de motor.

Handang ikaw ay ipagtangol,
Buong lakas ko'y iuukol.
Para sayo aking sinta,
Sabihin mo lang -handa kitang ikarga.

At kung darating ang panahon na hindi na sapat,
Mga simpleng bagay na sayo nagpapa kindat.
Pag ibig natin handa kong iangat,
Sa next level o simbahan natin gagawan ng pamagat.

Strangers

The jaws of attraction,
Defies the law of perfection.
Our eyes blinded by admiration,
Until we find ourselves in subordination.

Carefree yet delicate,
Her eyes happy and perfect.
Sends me a message in direct,
"Don't pick this flower, It's exquisite."

As for me I have to do something,
Yet the most extreme I can do is staring.
Enchanted by her beauty I can't stop myself smiling,
It started when on her face I was looking.

If only I can stop time,
Then I'll donate alot from mine.
If I need to then I'd waste it,
For you it will be worth it.

If only these words I made would reach you,
But we are just strangers in a world of hue.
A lot of difference, So untrue.

From my heart are these words that rhyme,
Are just but equivalent to a bottle of wine.

If there's a regret,
Then it would be the wild spirits unreleased.
If only I have the guts to ask your name,
But I'm afraid you'd only freak out in vain.

So I keep myself silent,
While in my brain recording this golden moment.
The next time I see you might be a different case,
I might gain confidence to smile when you gaze.

Makata

Di na kami gumagamit ng mga ballpen at tinta,
Gamit namin ay digital na, Kami ang bagong henerasyon ng makata.
Ngunit ang gawa nami'y nakaugnay parin sa nakaraan,
Bawat letra na sinusulat binubuo gamit ang kasaysayan.

Mga bagay na amin ng nakagawian,
Minsan nangaling mismo sa aming kaurian.
Na ang iba'y ginagawang kanta,
Ginagawang liriko ang bawat salita.

Kami ay nabigyan ng prebelihiyong makapag pahayag,
Gamit ang social media at mga blog.
Kami ay pinagpala,
Di na kami huhulihin ng mga banyaga.

May kahulugan bawat salita,
Minsan masaya, minsan hindi nakakatuwa.

Ang lahat ng ito ay utang namin sa mga bayani,
Naglakas ng loob para tayo ay mabigyan karapatang pumili.
At ang resulta ay ang binhi,
Umusbong at lalago, kapalit ng buhay nila ginamit na pambili.

Kami ay mga makabagong makata,
Gumagawa ng kwento, kanta, rap, at salaysay na tula.
Ngunit hindi malilimutan kung saan sila nagsimula,
At bubuksan ang isipan sa makabagong tema.

Ibubuhos ang emahinasyon sa bawat letra,
Naway magsilbing binhi para sa iba,
At ng sila'y makakabuo ng bagong ideya,
At masisilang ang mga makabagong makata.